Jak łatwo można się domyśleć, aparatura medyczna raz na jakiś czas musi przechodzić kontrolę stanu technicznego i być regularnie serwisowana. Kto odpowiada za stan sprzętu medycznego w danej placówce? Kto jest uprawniony do wykonywania jego przeglądów? Na te i inne pytania odpowiemy w dzisiejszym wpisie.
Serwisy i naprawy
Za odpowiedni poziom serwisowania urządzeń medycznych odpowiada dyrektor danego zakładu opieki zdrowotnej. Ustawa o wyrobach medycznych z 20 maja 2010 roku jasno stwierdza, że wyposażenie zakładu opieki zdrowotnej musi być konserwowane i używane zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, a pracownikom nie wolno korzystać ze sprzętów, które nie mają aktualnego przeglądu serwisowego. Wyroby medyczne podlegają przeglądom, a zakład opieki zdrowotnej na podstawie zaleceń producenta musi ustalić, jak często powinny być one przeprowadzane, jaki muszą mieć zakres i jakie podmioty są uprawnione do ich wykonywania. Z kolei rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń ciśnieniowych z 9 lipca 2003 roku mówi o tym, iż doraźne kontrole urządzeń ciśnieniowych (np. autoklawów, sterylizatorów), może przeprowadzać organ właściwej jednostki dozoru technicznego w ramach nadzoru nad przestrzeganiem przepisów o dozorze technicznym. Co ciekawe, ustawa Prawo atomowe z 29 listopada 2000 roku narzuca niektórym jednostkom (np. oferującym leczenie z zakresu radioterapii, rentgenodiagnostyki itd.) podejmowanie działań zapobiegawczych przeciwko medycznym wypadkom radiologicznym. Podmioty te muszą zlecać też kontrole fizycznych parametrów urządzeń radiologicznych.
Co warto wiedzieć?
Zakład opieki zdrowotnej musi zachowywać dokumentację dotyczącą każdego serwisu sprzętu medycznego, jego regulacji, kalibracji, wzorcowania, kontroli itp. W dokumentacji powinna znaleźć się nazwa podmiotu wykonującego dany przegląd lub naprawę, data wykonania usługi, jej dokładny opis, a także uwagi dotyczące danego sprzętu. Dokumentacja musi mieć formę pisemną, ustawodawca nie określił jednak uniwersalnego szablonu.
